Partir c’est mourir un peu.

De 2 weken in Madagaskar zijn voorbij gevlogen. Na de eerste week in Fianarantsoa hebben we nog een week doorgebracht in Antsirabe. Dat voelde een beetje als thuiskomen omdat we daar eerder bij een vorige missie ook geweest zijn. Het hele team is meegereisd. 
 

Antsirabe is een iets toeristischere plaats. Desondanks niet heel veel te beleven, maar er zijn een paar redelijke restaurants.  Vanaf maandag weer flink aan de slag. Iedere dag 3-4 ooroperaties met ook flink wat boororen. Dat was ook de opzet. Dr Faré kon daarbij haar verse vaardigheden van de Eardropcursus in Nairobi direct in de praktijk brengen. Iets wat ze met veel enthousiasme deed. Verrassend netjes en op de juiste momenten voorzichtig genoeg om geen brokken te maken. 
 

De patiënten die we gezien en geopereerd hebben hebben bijna allemaal al jaren last van een chronische oorinfectie. Door een dergelijke infectie zijn de hoorbeentjes vaak volledig verkalkt. Een aandoening waar weinig aan te doen is. Maar het opruimen van de ontsteking in het rotsbeen en het sluiten van het trommelvlies lost wel de onafgebroken pusvloed op. Daarnaast is er dan uiteindelijk de kans om een hoorapparaat aan te meten. Daar hadden we er, dankzij Van Schijndel Hoortechniek en IntoEars, een koffer vol van bij ons. 
 

Donderdagmiddag is het Belgische team aangekomen dat de komende week een flink aantal patiënten gaat helpen met schildklier problemen. Voor hun de eerste kennismaking met Madagaskar, het ziekenhuis en het hele team. De middag hebben we besteed aan het introduceren van de collega’s en het uitpakken van hun koffers die werkelijk boordevol gebruiksmaterialen zaten. Medicatie, verbandmiddelen, intubatie-materiaal, noodsets voor een bedreigde luchtweg, handschoenen, hechtingen en nog veel meer. De voor de avond geplande conferentie met de ziekenhuis directie viel door een algemene stroomuitval helaas in het water. Met de lampjes van onze telefoons als zaklamp zijn we uiteindelijk terechtgekomen in een Karaoke-bar waar de elektriciteit het opmerkelijk genoeg het wel deed. 
 

Vandaag de laatste 2 oren gedaan. Ging lekker vlot. Het afscheid van de Malagassische vrienden was ontroerend. Enorm veel waardering van hun. Maar voor ons was het ook weer heel fijn hier te kunnen zijn geweest. We laten onze vrienden achter in de hoop dat we ze weer een klein beetje verder hebben kunnen brengen. En plannen voor de toekomst zijn er genoeg! We wensen onze Belgische collega’s veel succes en ook plezier!!!

Kijk ook eens op onze website http://www.tympanafoundation.com of  https://www.facebook.com/Tympanafoundation